Διαβάστε άρθρα και ενημερωθείτε για τις ταπετσαρίες επίπλων
Ο πατέρας των στυλ του 20ού αιώνα: το κίνημα των Τεχνών και των Χειροτεχνιών Συχνά ακούμε για τις "Τέχνες και Χειροτεχνία". Αυτή η έκφραση έχει πλέον εισαχθεί στην κοινή γλώσσα και κατά τη γνώμη μου δίνει μια καλή εικόνα των έργων που κατασκευάζονται χειροποίητα αλλά τα οποία μπορούμε να θεωρήσουμε καλλιτεχνικά. Η τέχνη και η τέχνη (Artie Mestieri) γεννήθηκε ως ρεφορμιστικό ρεύμα που δημιουργήθηκε από αγγλούς καλλιτέχνες και διανοούμενους που προωθούν την ανατίμηση της δεξιοτεχνίας με την περιφρόνηση των προϊόντων χαμηλής ποιότητας και του μείγματος των μορφών βιομηχανικής παραγωγής στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα (εκλεκτικισμός). Ο William Morris ήταν ένας από τους κύριους πρόδρομους αυτού του κινήματος υποστηρίζοντας ότι η τέχνη και η παραγωγή πρέπει να συνεργαστούν ώστε η ποιότητα ζωής να μην εκπροσωπείται αποκλειστικά από την κατοχή αντικειμένων αλλά και από την αισθητική και την καλή γεύση του ατόμου. Ο Μόρις, ένας επίμονος αντίπαλος της μαζικής παραγωγής και της βιομηχανικής επανάστασης, ενθάρρυνε την αναβίωση της χειροτεχνίας στις πιο παραδοσιακές και αρχαίες μορφές της. Ο σκοπός του ήταν να κάνει όλους τους τεχνίτες να θεωρηθούν καλλιτέχνες επειδή η χειροτεχνία έπρεπε να έχει την ίδια αξιοπρέπεια με τη ζωγραφική και τη γλυπτική. Το 1861 ο Morris ίδρυσε την εταιρεία Morris, Marshall, Faulkner & Co. Τα διακοσμητικά μοτίβα που δημιούργησε εξακολουθούν να αποτελούν εμπορικό σήμα των Sanderson και Sons και Liberty του Λονδίνου. Η γέννηση του Art Nouveau Το Art Nouveau είναι το «πρώτο παιδί» των Τεχνών και Χειροτεχνιών που γεννήθηκε στο Παρίσι το 1895 όταν ο γερμανός έμπορος Samuel Bing ανοίγει το κατάστημα του που ονομάζεται Art Nouveau . Τα έπιπλα και τα αντικείμενα έχουν ένα διακοσμητικό ύφος που βασίζεται σε κυματιστές και ελαστικές γραμμές που συναντιούνται και αλληλεπιδρούν αρμονικά δίνοντας μια ευχάριστη διακοσμητική κομψότητα. Έκτοτε έχει εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη ως καλλιτεχνικό-φιλοσοφικό κίνημα στην ιστορική εποχή που ονομάζεται "Belle Époque" που ξεκινά από τις δύο τελευταίες δεκαετίες του 800 μέχρι την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Ένα σημαντικό σημείο για την εξάπλωση του Art Nouveau ήταν η Έκθεση του Παρισιού το 1900, στην οποία το νέο στυλ θριάμβευσε σε κάθε τομέα. Το ύφος πιθανότατα έφτασε στο απόγειο της κατά τη διάρκεια της Διεθνούς Έκθεσης Σύγχρονης Διακοσμητικής Τέχνης στο Τορίνο το 1902, στην οποία εκτέθηκαν σχέδια σχεδιαστών από τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένων αντικειμένων και εκτυπώσεων από τις διάσημες αποθήκες του Λονδίνου Arthur Lasenby Liberty. Τα έπιπλα είναι διακοσμημένα με τις χαρακτηριστικές καμπύλες και κυρτές γραμμές που ονομάζονται "μαστίγια" . Οι διακοσμήσεις είναι εμπνευσμένες από τη φύση, με φυτικά ή φυτικά στολίδια. Το νέο στυλ "μολύνει" όλα τα έπιπλα. Διακοσμητική κομψότητα των ελικοειδών γραμμών σε κάθε είδους έπιπλα ... ... και σε οποιοδήποτε περιβάλλον. Ακόμα και στις οροφές, στα δάπεδα και στους τοίχους. Γυαλί, σφυρήλατο σίδερο, μωσαϊκό, τοιχογραφίες. Τα πάντα συμβάλλουν στη διακόσμηση των δωματίων με την ανάμειξη Τεχνών και Χειροτεχνίας. Ο όρος αρτ νουβό τελικά εκλαμβάνεται για να δείξει μια πραγματική αισθητική τάση που εκδηλώνεται κυρίως στην εφαρμοσμένη τέχνη, την παραδοσιακή τέχνη, την αρχιτεκτονική και τη ζωγραφική. Στη Γαλλία το κίνημα ήταν επίσης γνωστό ως Style Guimard , Style 1900 ή École de Nancy (για αντικείμενα τέχνης). Εξαπλώνεται γρήγορα σε όλη την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες λαμβάνουν διαφορετικά ονόματα σε κάθε χώρα: στη Βρετανία είναι γνωστή ως αρ νουβό , μαζί με τις γλωσσικές τους ορισμούς των Σύγχρονη στυλ ή το στυλ Studio , στη Γερμανία έγινε γνωστή ως Jugendstil , η Αυστρία Sezessionstil , σε Κάτω Χώρες Nieuwe Kunst , στην Πολωνία Secesja , στην Ελβετία Style sapin ή Jugendstil, στη Σερβία και στην Κροατία Secesija , στη σύγχρονη Ρωσία , και στην Ισπανία, στον μοντερνισμό . Στην Ιταλία το spread ξεκινώντας από S t ile Liberty , που ονομάζεται Floral στυλ
Μπαρόκ ... Κάθε στυλ είναι όμορφο στα χέρια ενός αληθινού καλλιτέχνη και η εποχή του μπαρόκ, η οποία διήρκεσε περίπου από το 1650 έως το 1720, μας άφησε με υπέροχα πράγματα , που δημιουργήθηκαν ακριβώς από διάσημους καλλιτέχνες επίπλων, εκ των οποίων η Γαλλία , η κοιτίδα αυτού του στυλ, Ο "Louis XIV" ήταν ιδιαίτερα πλούσιος. Τα νησιώτικα έπιπλα που δημιουργήθηκαν σε αυτή την περίοδο στην Αγγλία είναι όμορφα, όπου τα μπαρόκ exuberances ποτέ δεν πιάστηκε, νηφάλιος και ευχάριστος ακόμα και ολλανδικός , ενώ το γερμανικό μπαρόκ είναι βαρύ, αδέξια και το ισπανικό στερείται σχεδόν εξαπάτησης. Στην Ιταλία, αν και η τάση για υπερβολή εκδηλώθηκε σε έντονη μορφή, μερικές σχολές τεχνίτη μπόρεσαν να κρατήσουν το κεφάλι τους στους ώμους τους και να αποφύγουν τη διακοσμητική κατακραυγή. Φρόντισαν τη γραμμή, δεν την ασφυκτιούσαν και μας άφησαν πολλά όμορφα πράγματα. Μπορούμε να βρούμε πολλούς στη Βενετία, λίγο λιγότερο στην ηπειρωτική χώρα και σε μεγάλες πόλεις όπως το Μιλάνο, το Τορίνο και τη Γένοβα, ακόμα λιγότερο στις επαρχιακές πόλεις. Στη Φλωρεντία το σκήπτρο έχει δραπετεύσει και σε αυτή την εποχή τα έπιπλα του δεν έχουν ιδιαίτερες ιδιότητες. Η Ρώμη αθλείται ένα πλούσιο και βαρό μπαρόκ. Αλλά ενώ οι τεχνίτες της καλής ευαισθησίας που ήξεραν πώς να παραμείνουν στη ζωή στη Βενετία και στις κύριες πόλεις , οι άπειροι ξυλουργοί που εργάστηκαν για τους ευγενείς επαρχιακούς ευγενείς πνίγηκαν σε επιπλοκές, μεγαλοπρέπεια και ψεύτικη μεγαλοπρέπεια. Είναι ίσως οι αδέξια και πολύ φορτωμένες δημιουργίες τους με φτωχά γλυπτά, ένθετα, επιχρύσωση, τα οποία συνέβαλαν περισσότερο στο να δυσφημήσουν αυτό το στυλ και να κάνουν ακόμα να αναφωνούν μπροστά σε οποιοδήποτε αόριστο αλλά υπερβολικά περίπλοκο αντικείμενο στυλ: τι μπαρόκ! Barocchetto ... Το ιταλικό Barocchetto τείνει στην αυτοπεποίθηση: αφήνει τις προεξέχουσες άκρες, τις διακεκομμένες γραμμές, τις μπαρόκ θραύσεις, αποφεύγει τις διακοσμητικές εξωγήινες του γαλλικού ροκοκό να υιοθετήσουν τη ρέουσα γραμμή, τη συνεχή καμπύλη και χρησιμοποιεί διακοσμητικά στοιχεία που αφαιρούνται από τον Louis XIV και από τον Louis XV. Στα κιβώτια συρταριών και παρόμοια έπιπλα υπάρχει σχεδόν πάντα η κυρτή πρόσοψη, σπάνια η "αντίστροφη κίνηση". Τα λεπτότερα έπιπλα έχουν πολλαπλές καμπύλες ή "κινήσεις", αλλά όλες αρμονικές και συρρέουσες. Μερικοί, ευρύτεροι στην πλάτη παρά στην πρόσοψη, έχουν μια κυρτή ή κοίλη πλάγια καμπύλη στις πλευρές, ακολουθούμενη από την λοξότμητη άκρη και συχνά συνοδεύεται από μια κατακόρυφη καμπύλη, η οποία επαναλαμβάνεται στην πρόσοψη μαζί με τη συνήθη οριζόντια καμπύλη. Οι κατακόρυφες καμπύλες μερικές φορές ξεκινούν με ένα κοίλο αυλάκι και τελειώνουν σε μια ραβδωτή λωρίδα στην οποία έχουν εμβολιαστεί τα καμπύλα πόδια, αλλά συχνά λείπουν ο λαιμός και η λωρίδα και η καμπύλη ρέει από το επίπεδο του επίπλου μέχρι το άκρο του ποδιού (πίνακας XXIV- 2). Αυτά τα έπιπλα διπλής ή τριπλής κίνησης, τα οποία διαθέτουν τη γαλλική λέξη "bombé" , είναι από τα μέσα του αιώνα. Είναι σχεδόν πάντοτε εξ ολοκλήρου επενδυμένα με βρύα καρυδιάς σε ένα στέλεχος που αποτελείται από πολλές σανίδες γλυκού ξύλου: είναι πολύτιμα και η ανακάλυψη ενός ωραίου "μπομπέ" , είτε είναι κομμωτήριο, καμπίνα ή trumeau, αντιπροσωπεύει έναν από τους μεγαλύτερους θριάμβους του κυνηγού αρχαιότητες. Τα διπλά ή τρίκλινα πτερύγια που κινούνται με το καπάκι που ανεβαίνει στο κέντρο της κουκούλας είναι ιδιαίτερα περιζήτητα. Το άνω μέρος του περιβλήματος σχηματίζει έτσι μια κολοβωμένη γραμμή κώνου που βρίσκεται επίσης σε ορισμένα καντόνια (πίνακες XXIV-4 και 5) και σε μια απλούστερη μορφή στα κλασσικά Veronese πτερύγια που έχουν αυτή την κίνηση μόνο στους ώμους. παλιά ιταλικά έπιπλα De Gregory-07-artedelrestauro.it Καναπέδες και πολυθρόνες ... Στα καθίσματα, τα ελαφρώς καμπυλωτά πόδια, το κύριο σημάδι της μετάβασης από το μπαρόκ, εξακολουθούν να είναι μπλοκαρισμένα στο πρώτο μισό με σχηματισμένα ή καμπύλα στριφογυριστά. Τότε γίνονται ελεύθεροι, με μικρά σγουρά πόδια ή οπλές ή ζωικά πόδια . Ακόμη και οι καναπέδες και οι πολυθρόνες έχουν καμπυλωτά πόδια και βραχίονες και ο καναπές που ονομάζεται "φτερωτός" (βλέπε εικόνα παραπάνω) επιβεβαιώνεται ιδιαίτερα μεταξύ των επίπλων Lombard, δηλαδή με τα υποβραχιόνια σε σχήμα μεγάλων ανεστραμμένων και κυρτωμένων βρόχων που βρίσκονται επίσης ανάμεσα στο βενετσιάνικο και το Piedmontese έπιπλα. Υπάρχουν επίσης πολυθρόνες αυτού του τύπου, αλλά είναι πολύ σπάνιες. Αυτές οι μεγάλες πολυθρόνες από τον 6ο, τον δέκατο έβδομο και τον δέκατο ένατο αιώνα είναι αυθεντικές καρέκλες πτέρυγας που έχουν πολύ ψηλό μαξιλαράκι και με διπλωμένα θόλους προς τα εμπρός για να σχηματίσουν δύο στρογγυλεμένες προεξοχές στην κορυφή για να προστατεύσουν όσους κάθονται στην πολυθρόνα από τα ρεύματα. Ορισμένοι έχουν μεταλλικούς οδηγούς στα υποβραχιόνια που μπορούν να τραβηχτούν για να κρατήσουν ένα δισκίο γραφής ή ένα δίσκο με φαγητό (βλ. Εικόνα παρακάτω). Τα ντουλάπια και τα μπουφέδες δεν μπορούσαν, για λόγους σταθερότητας, να κατασκευαστούν, όπως τα μικρότερα μοντέλα, πολλών τεμαχίων μαλακού ξύλου καλυμμένων με ρίζες, επομένως πολύ σπάνια έχουν οποιαδήποτε δομική καμπύλη. Από την άλλη πλευρά, το καλούπι κινείται, ίσως ακόμη και μια κατώτερη πλευρά: έχουν πλάκες σκαλισμένες ή ένθετες με τα σημερινά ασύμμετρα μοτίβα, στα οποία θα εμφανιστούν τα τυπικά χαρτόνια, οι μελαντώσεις και οι κυματισμοί.
Το διακοσμημένο έπιπλο Η πρώτη απόδειξη της ύπαρξης πραγματικά διακοσμημένων επίπλων χρονολογείται από τους αρχαίους Αιγυπτίους, όπου τα έπιπλα ήταν ζωγραφισμένα σε έντονα χρώματα . Όλες οι εποχές και οι λαοί είχαν την αγαπημένη τους τεχνική διακόσμησης. Αυτές οι τεχνικές ήταν πολύ ποικίλες όπως η επίστρωση φύλλων χρυσού ή αργύρου, η επένδυση με μέταλλα και πολύτιμες πέτρες, έγχρωμο γυαλί ή ελεφαντόδοντο. Οι τεχνικές διακόσμησης θα μπορούσαν να έχουν διαφορετικές ρίζες , όπως ιστορικά γεγονότα, τρόπους ζωής, τεχνολογική πρόοδο και πολιτιστικές ανταλλαγές. Αυτές οι διαφορετικές τεχνικές υιοθετήθηκαν και τροποποιήθηκαν για να δημιουργήσουν ένα μοναδικό και αυθεντικό ύφος. Επίσης στην Αγγλία υπήρξε πάντα ένα πάθος για έπιπλα και διακοσμημένα έπιπλα. Μπορούμε να αναφερθούμε σε κάποιες πιο χαρακτηριστικές τεχνικές όπως η στροφή των λαμπτήρων, η εφαρμογή ρουστίκ πάνελ, επιχρύσωση, οι διάφορες τεχνικές επένδυσης και πλάκας, η λάκα και πολλά άλλα. Είναι αδύνατο να τα περιγράψουμε όλα μέσα σε αυτό το άρθρο, οπότε θα επικεντρωθούμε μόνο σε μερικά από αυτά. Χειροποίητα έργα γύψου - επιχρυσωμένη στόκος Πρόκειται για μια τεχνική στην οποία χρησιμοποιήθηκε ένα ενέσιμο μίγμα που σχηματίστηκε από το μείγμα γύψου, κόλλας και λιναρόσπορου. Το προϊόν αυτό εφαρμόστηκε στρώμα με στρώση στην επιφάνεια. Μετά την ενοποίηση, το στολίδι ήταν σκαλιστό και στη συνέχεια επιχρυσωμένο με φύλλα χρυσού ή αργύρου ή απλά βαμμένο. Τα ανυψωμένα μέρη ήταν γυαλισμένα και το υποκείμενο μέρος ήταν αδιαφανές, δημιουργώντας έτσι το "τρισδιάστατο" αποτέλεσμα. Αυτή η τεχνική διακόσμησης προέρχεται από την Ιταλία, αν και αυτή που χρησιμοποιείται στην Αγγλία προέρχεται από την Ολλανδία. Μερικά παραδείγματα μπορούν να βρεθούν ότι ανήκουν στην περίοδο "William and Marry", αλλά κυρίως στην περίοδο της βασιλείας του Γιώργου Α (1714-1727). Τα καλύτερα δείγματα αποδίδονται σε δύο φημισμένους καταστηματάρχες του βασιλιά Γεωργίου Ι, Τζέιμς Μουρ και Τζον Γκούντλεϊ. Μετακίνηση χαρτιού - το υδατογράφημα χαρτιού Ένα δεύτερο στυλ για αυτή τη μορφή τέχνης, που ονομάζεται quilling , περιλαμβάνει τη χρήση κυματοειδών λωρίδων χαρτιού, διαμορφωμένες και κολλημένες για να σχηματίσουν τα διακοσμητικά στολίδια. Το χαρτί μπορεί να είναι επιχρυσωμένο ή χρωματισμένο για να δημιουργήσει ένα πολυχρωματικό αποτέλεσμα. Αυτή η τεχνική αντλεί έμπνευση από το φιλτροειδές μεταλλικό έργο που είναι γνωστό στην Ιταλία και την Αυστρία ήδη από τον 15ο αιώνα. Η φιλανθρωπία έγινε δημοφιλής στην Αγγλία τον 18ο αιώνα και παρέμεινε στη μόδα σε όλη τη διάρκεια της Γεωργιανής περιόδου, ιδιαίτερα μεταξύ των ευγενών γυναικών που την εξασκούν ως χρονικό πέρασμα . Ως απόδειξη αυτού, λέγεται ότι η πριγκίπισσα Ελισάβετ, κόρη του βασιλιά Γεωργίου ΙΙΙ, είχε παραγγείλει και έλαβε ένα ντουλάπι με έγχρωμα καλούπια που είχαν κατασκευαστεί ειδικά για να διακοσμηθούν στη συνέχεια με διακοσμητικά χαρτιού. Penwork - Γραμμή με μελάνι Η τελευταία τεχνική που περιγράφεται είναι μια διακοσμητική τεχνική ζωγραφικής που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή στην Ευρώπη, αλλά πολύ δημοφιλής στην Αγγλία κατά την περίοδο Regency και τη βικτοριανή περίοδο (τέλη του 18ου αι. Αρχές XIX αιώνα). Αυτή η συγκεκριμένη τεχνική θεωρήθηκε επίσης ως χρονική περίοδος για κυρίες που ενθουσιάστηκαν στη διακόσμηση αντικειμένων διαφόρων ειδών. Αναφέρθηκε για πρώτη φορά από τον Thomas Sheraton στο βιβλιοστάσιο και το βιβλίο σχεδίασης των ταπετσαριών που δημοσιεύθηκε μεταξύ 1791 και 1794. Είναι πιθανό η τεχνική Penwork να εμπνέεται από την τεχνική scagliola ή από την ένθετο ελεφαντόδοντου. Για να εφαρμοστεί αυτή η τεχνική, η βάση έπρεπε να είναι βερνικωμένη με μαύρο χρώμα και πάνω σ 'αυτό οι διακοσμήσεις ήταν βαμμένες με άσπρο χρώμα ή με άλλα ανοιχτά χρώματα τα οποία στη συνέχεια τελείωσαν με σκίαση και λεπτομέρειες με μελάνι. Σε μερικές περιπτώσεις, όμως, υπάρχουν δείγματα όπου στο φωτισμένο φόντο αντί για το μαύρο λάκκο τα διακοσμητικά έργα ζωγραφίστηκαν σε σκούρα χρώματα. Γενικά τα μοτίβα των σχεδίων ακολούθησαν τρεις βασικές μορφές: νεοκλασικά, chinoiserie και floral μοτίβα.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1800, εισήγαγε αυτό το νέο στοιχείο μεγαλύτερης άνεσης δίνοντας τη θέση του, στην περίοδο του Καρόλου Χ, σε μια εξημέρωση των επικαλυμμένων μερών των επίπλων, μέχρι να φτάσει στο μέγιστο το δεύτερο μισό του 1800 με το ύφος του Ναπολέοντα ΙΙΙ.
Η εμπιστοσύνη σε ένα καλό έπιπλο για να δημιουργήσετε μια όμορφη ταπετσαρία είναι συνεπώς μια αναγκαιότητα για να μπορέσετε να ολοκληρώσετε μια εξαιρετική αποκατάσταση. Εκτός από την επιλογή του υφάσματος που ταιριάζει καλύτερα στο ίδιο το έπιπλο. Έχω πάντα ακολουθήσει τους πελάτες μου σε αυτή την επιλογή. Αν δεν γίνει σωστά, μπορεί να υπονομεύσει το τελικό αποτέλεσμα.
Το Chesterfield (ή αλλιώς καπιτονέ καναπές) είναι ένα αναγνωρίσιμο σχέδιο επίπλων που υπάρχει εδώ και αιώνες, ο οποίος εξακολουθεί να είναι σχετικός τόσο με το στυλ όσο και με την λειτουργία του και αποτελεί αντικείμενο γοητείας της σύγχρονης εποχής.
Από τα γνήσια κλασικά έως τα φανταστικά μοντέλα ή τα μοντέρνα σχέδια του μεσαίου αιώνα οι καναπέδες chesterfield αποτελούν σύμβολο της Βρετανικής τάξης. Αναγνωρίζονται εύκολα με τα κλασικά, χαρακτηριστικά γνωρίσματά τους, διαθέτουν καλαίσθητα έλασης χέρια, βαθιά κουμπωμένη πίσω πλάτη και χαμηλή βάση καθίσματος. Χαρακτηριστικά σχεδιασμένος με βραχίονες ίσου ύψους και υψηλής πλάτης, ένας Chesterfield (καπιτονέ) καναπές είναι ένα από τα πιο γνωστά και δημοφιλή σχέδια καναπέ που παρέχει βέλτιστη άνεση και πρόσθετη στήριξη. Είναι μεγάλος και διαθέτει κυλίνδρους που έχουν το ίδιο ύψος με την πλάτη. Παραδοσιακά, η ταπετσαρία του καναπέ chesterfield έχει σκούρο δέρμα. Ένα πιο σύγχρονο μοντέλο του καναπέ είναι φωτίζοντας το αυθεντικό με βελούδο ή άλλη ταπετσαρία ύφασμα, με ψηλότερα πόδια, πιο λεπτή πλάτη και χέρια.
Αν και δεν είναι επίσημα τεκμηριωμένο ο πρώτος καναπές δερμάτινου chesterfield με τις χαρακτηριστικές βαθιές καπιτονέ δερμάτινες ταπετσαρίες και με τη χαμηλότερη βάση καθίσματος ανατέθηκε από τον Philip Stanhope, 4ος κόμης του chesterfield (1694-1773). Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι στον 18ο αιώνα ο Chesterfield ήταν πολύ διαφορετικός από αυτόν που γνωρίζουμε σήμερα. Ο σχεδιασμός του καναπέ έγινε δημοφιλής κατά τη διάρκεια της βασιλείας, της Βασίλισσας Victoria's όταν τα έπιπλα στο σύνολό τους άρχισαν να γίνονται με προτεραιότητα την άνεση. Έτσι ένας καναπές που έδειχνε την πολυτέλεια και την άνεση γεννήθηκε, και έγινε γρήγορα ένα βασικό στοιχείο στην Αριστοκρατία της Αγγλίας. Η ζήτηση για τους καναπέδες chesterfield συνέχισε να αυξάνεται κατά την διάρκεια του 19ου αιώνα μεταξύ των ανωτέρων και μεσαίων τάξεων και εξάγονταν σε χώρες συμπεριλαμβανόμενων στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, την Ινδία και την Αυστραλία. Μέχρι το 1920 θεωρούνταν ένα παγκόσμιο εικονικό στυλ και καθ' όλη την διάρκεια των ετών οι καναπέδες chesterfield έχουν εξελιχθεί, έτσι ώστε να γίνουν ένα από τα πιο αγαπημένα έπιπλα του κόσμου.
Στην σήμερον ημέρα, ένας καναπές chesterfield είναι άνετος, ανθεκτικός και αποπνέει κομψότητα. Ο σχεδιασμός του έχει επανεμφανιστεί και μας επαληθεύει το γεγονός ότι δεν ανήκει μόνο στο παρελθόν αλλά και σε πολλούς χώρους του παρόντος.
Η ταπετσαρία Art casa canape προσφέρει την υπηρεσία ανανέωσης κρεβατιού, φροντίζοντας την ευημερία του ατόμου, δημιουργώντας προϊόντα της υψηλότερης ποιότητας, σχεδιασμένα να ανταποκρίνονται σε κάθε ανάγκη. Η Art casa canape έχει αναπτύξει με την πάροδο των χρόνων την τεχνολογική έρευνα, τη βιοτεχνική εμπειρία και την ικανότητα να βρει όλο και περισσότερες λύσεις απόδοσης σε σχέση με τις ανάγκες των πελατών. , απαιτεί την μέγιστη προσοχή ως θεμελιώδες δικαίωμα και ουσιαστικό στοιχείο της γενικής ευημερίας όλων.
Η αξία των προϊόντων μας προέρχεται από την έμφυτη επιθυμία να δημιουργηθεί μια θετική επιχειρηματική πρωτοβουλία, η οποία φέρνει την ευημερία στη γύρω περιοχή και μας επιτρέπει τον απόλυτο έλεγχο της ποιότητας αυτού που παράγουμε με συνεχή ροή ενέργειας και πόρων, επειδή πιστεύουμε ότι οι καλύτεροι καρποί γεννιούνται μόνο από μια αρμονική σχέση ανταλλαγής μεταξύ όλων των στοιχείων. Τα επικαλυμμένα κρεβάτια που προτάθηκαν από την Art casa canape αντιπροσωπεύουν ένα σημείο συνάντησης μεταξύ των πιο σύγχρονων σχεδίων και κλασικών γραμμών. Η ακρίβεια της επεξεργασίας, η αρμονία των αναλογιών και το ευρύ φάσμα των υφασμάτων, του οικολογικού δέρματος, των μικροϊνών και των δερμάτινων επενδύσεων καθιστούν αυτά τα κρεβάτια την ιδανική επιλογή για όσους αγαπούν να προσαρμόσουν τον χώρο ύπνου με γούστο
ΣΤΗΝ ART CASA CANAPE. Δημιουργούμε ειδικά έργα: ξεκινώντας από ένα λευκό φύλλο, με την υποστήριξη των αρχιτεκτόνων και τεχνιτών μας, μπορείτε να επωφεληθείτε από το εργαστήριό μας για να κάνετε κάθε τύπο καναπέ μόνο για εσάς. Ένα μοναδικό κομμάτι προσαρμοσμένο σύμφωνα με το δημιουργικό σας γούστο και ανάλογα με τις ανάγκες του χώρου σας. ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΥΨΗΛΗΣ ΕΠΙΠΕΔΟΥ Σας προσφέρουμε υψηλή ποιότητα και δεξιοτεχνία γιατί είμαστε πεπεισμένοι ότι συμβάλλουμε με αυτόν τον τρόπο στην απόδοση αξίας στις επιλογές σας και στην ποιότητα της ζωής σας. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η διατήρηση και προστασία του επιπλου είναι καθήκον κάθε πολίτη. Η παράδοση και ο πολιτισμός μας είναι αδιάσειστες αξίες που δεν πρέπει να χαθούν
Η Art casa canape έχει αποκτήσει εμπειρία με την πάροδο των ετών στην αποκατάσταση των αντίκες επίπλων, όπως καναπέδες, πολυθρόνες, καρέκλες, κρεβάτια, σε δέρμα και ύφασμα. Αποκατάσταση της περιόδου και σύγχρονες αντίκες, χρησιμοποιώντας τις τεχνικές και τα υλικά της αρχαίας ταπετσαρίας, όπως οι ελικοειδείς χαλύβδινα ελατήρια, οι χοντρότριχες και τα φυσικά υλικά για την περίοδο της ταπετσαρίας.
Για σύγχρονες ταπετσαρίες αποκαθιστούμε τις μεταλλικές κατασκευές και αποκαθιστούμε την επένδυση με πολυουρεθάνη υψηλής πυκνότητας(βραδυκαυστα), διατηρώντας την εμφάνιση των πρωτοτύπων. Ανθεκτικά και αναγνωρισμένα προϊόντα, και τα δύο βασικά χαρακτηριστικά για ένα προϊόν υψηλού επιπέδου που προορίζεται να διαρκέσει με την πάροδο του χρόνου.
Αποκλειστικά έθιμα έπιπλα με υψηλή καλλιτεχνική αξία, πάντα σχεδιασμένα και κατασκευασμένα με μεγάλο πάθος.
Η μοναδικότητα αυτών των επίπλων χαριζει στους χώρους που αγγίζουν το ποιοτικό εσωτερικό επιπλω. Προκαλούν και συνδυάζουν τη γοητεία της παράδοσης και την στυλιστική εξέλιξη της νεωτερικότητας.Επιπλα αντίκες που αποκτούν αξία με την πάροδο του χρόνου, αυξάνοντας το κύρος των δωματίων
Η παράδοση της τέχνης, η ποιότητα των υφασμάτων ( οικολογικά), η χρήση μασίφ ξύλου και η προσοχή στη λεπτομέρεια στην επεξεργασία, μας επιτρέπουν να προσφέρουμε μια εξαιρετικά εξειδικευμένη υπηρεσία.
Πρώτον, σχεδιάστε το έργο που πρέπει να γίνει. Καθορίζει τον τύπο του υλικού που χρησιμοποιείται για την επένδυση (μαλλί, βαμβάκι, φτερά, αφρός, αφρός πολυουρεθάνης, βάτα ...) και για το κάλυμμα (ύφασμα, φυσικό και συνθετικό δέρμα, τεχνικό ύφασμα, PVC ...) , ανάλογα με τις διαφορετικές τεχνικές, αισθητικές και στυλιστικές ανάγκες και την προοριζόμενη χρήση - για παράδειγμα έπιπλα, εσωτερικές ή εξωτερικές επενδύσεις, ναυτικές. Μαζί με τον πελάτη, εντοπίζει την καλύτερη λύση για αισθητικά αποτελέσματα, άνεση και πρακτικότητα και προετοιμάζει μια εκτίμηση για το έργο ταπετσαρίας. Ανάλογα με την ανάθεση, ένας ταπετσαριστής μπορεί να δημιουργήσει ταπετσαρίες και επενδύσεις για καναπέδες, καρέκλες, πολυθρόνες, μαξιλάρια, στρώματα, μαξιλάρια και άλλα επικαλυμμένα έπιπλα ή για καθίσματα και εσωτερικούς χώρους , σκαφών και άλλων οχημάτων. Αφού καθορίσει τις τεχνικές λεπτομέρειες, ο ταπετσαριστής μετρά τα υλικά και φροντίζει για την κοπή και τη διαμόρφωση των υφασμάτων και της επένδυσης. Προετοιμάζει και συναρμολογεί τις φέροντες κατασκευές που πρόκειται να καλυφθούν: για παράδειγμα κατασκευές από ξύλο, μέταλλο ή άλλα υλικά για πολυθρόνες, καναπέδες, καθίσματα, πλάτες, κεφαλάρια για κρεβάτια κλπ. Ανάλογα με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του προϊόντος που πρόκειται να γίνει, κόβει και ράβει τα διάφορα υλικά, εισάγει συστήματα ελατηρίων, εφαρμόζει διακοσμητικά στοιχεία, φινιρίσματα και όλα τα αξεσουάρ για την προσαρμογή αντικειμένων, όπως κουμπιά, φερμουάρ, γαρνιτούρες, καρφιά.Ο ταπετσαριστής μπορεί επίσης να αντικαταστήσει παλιά ή ερειπωμένα ταπετσαρίες και να ανακαινίσει τους παλιούς καναπέδες και τα επικαλυμμένα έπιπλα. Αφαιρεί τις λεκιασμένες, φθαρμένες ή διατρυπημένες επενδύσεις, εάν χρειάζεται επισκευάζει την υποκείμενη δομή και ξανασυναντά την επένδυση, και στη συνέχεια εφαρμόζει μια νέα πιο μοντέρνα επίστρωση που δίνει στα έπιπλα μια νέα εμφάνιση. Μια άλλη χαρακτηριστική δραστηριότητα της ταπετσαριας είναι η δημιουργία και εγκατάσταση κουρτίνων για εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους. Στη συνέχεια, φροντίζει να κόβει και να ράβει υφάσματα και να συναρμολογεί τα συστήματα για τη στερέωση και τη μετακίνηση των κουρτινών, όπως καροτσάκια, ράβδοι κουρτίνας και ράγες κουρτίνας. Ακόμη και η τοποθέτηση τάπητας και ταπετσαρίας είναι μία από τις πιο κοινές υπηρεσίες που προσφέρουν οι ταπετσαρίες. Η υπηρεσία περιλαμβάνει την προετοιμασία δαπέδων και επιφανειών (καθαρισμό και ισοπεδωτική), την τοποθέτηση συγκολλητικών ουσιών και συγκολλητικών ουσιών και την τοποθέτηση της επιλεγμένης επικάλυψης. Ποιες είναι οι ευκαιρίες απασχόλησης για ταπετσαρίες; Ο ταπετσαριστής είναι ένας τεχνίτης που μπορεί να δουλεύει στο δικό του εργαστήριο ή σε εργοστάσια επίπλων, πολυθρόνες, αφρολεξ, στην ταπετσαρισμένη βιομηχανία επίπλων και σε εταιρείες που κατασκευάζουν επιπλα. Μπορεί επίσης να συνεργαστεί με εσωτερικούς σχεδιαστές, διακοσμητές εσωτερικών χώρων, έμποροι αντίκες και αναστηλωτές επίπλων. Ανάλογα με τα καθήκοντα που εκτελεί, ένας ταπετσαριστής μπορεί να χρειαστεί να κάνει πολλές επισκεψεις σε πελάτες ή να εργαστεί κυρίως στο δικό του εργαστήρι τεχνών